Monday, April 27, 2009

STUDY or BOYFRIEND??

Dalawang gabi na akong hindi nakakatulog ng maayos. Dalawang gabi na akong pagod sa kakaisip. Ngayon lang kasi ako nakulong sa isang sitwasyon na para sa akin ay mahirap labasan. Ang pumili sa dalawang mahalaga sayo. Sa totoo lang, sa dalwang gabing iyon ay nakapag-isip na ako. Kahit na alam kong wala na nga daw akong pagkakataon. Dahil too late na. Sabi nga ng tita ko "too late Princess".

Walang segundo na hindi ako napapaisip. Walang oras na hindi ako iiyak. Kasi masakit man pero kailangan kong tanggapin na yung dalawang mahalaga na iyon. mawawala na ng sabay! Ang pag-aaral ko at ang boyfriend ko.

Oo, aaminin kong masakit pero pipiliin ko ang pag-aaral ko. Makapaghihintay naman siguro ang panahon para sa amin dalawa ni Ehlae. Dahil kung kami talaga, magigng kami pa rin sa huli. Kaso ang tanong e, makakapag-aral pa rin ba ako?? Dahil kahit anong pilit ko at pagmamakaawa sa tita ko mukhang desidido na sila na wag muna akong pagtuunan sa pag-aaral ko. That would be my punishment. Hay, gusto ko talagang mag-aral.

And I promise, na kapag binigyan ulet ako ng pagkakataon ni tita. Hinding-hindi ko na susuwayin iyon. Basta makapag-aral lang ako. I would stop dating with someone! Kahit ang magpaligaw, hindi muna.

Please Papa God! Sana bigyan pa ako ng chance ni Tita...!

-Princess-

Saturday, April 25, 2009

THE BLACK TOGA

"College Graduation"

Umm, Ilang beses ko na ba sinabi at sa ilang tao ko na ba sinabi na ang totoong nais ko ay ang makapagsuot ng black toga. Tanda na ikaw ay nakapagtapos sa kusrong iyong kinuha.
***
Totoo nga yung sabi nila. Pinakamasarap magsuot ng Graduation toga sa huling entablado ng edukasyon. Dahil dito maaaring mag flash back sayo yung mga paghihirap mo lalo na ng mga magulang na nagkakandahirap para lamang tayo ay makatapos. At ang pagtatapos na ito ay ang maghahatid sa atin sa isang maganda at matagumpay na hinaharap.
***
Pinangarap ko talaga ito. Natatandaan ko pa nga nung nagkaroon ng yayaan yung mga ate-atehan ko duon sa lugar namin dati ng inuman. At drama pa nga namin e. Kasi nga, gustong- gusto daw nila ako para sa isang lalaki na hindi ko na ninais pa na bumalik. Hindi naman ako bitter e, sinasabi ko lang yung totoo na wala na akong babalikan sa mga nakaraan ko. Then the last shot was for myself. Ehehe, tinaas ko pa nga yung kopita habang sinasabi ito... "This last shot, Sana maranasan kong magsuot ng black toga..!"

Ehehe, akala nila yung sasabihin ko ay para duon sa ine-expect nila pero hindi. Kaya sinabi ko sa kanila na wala naman silang dapat i-expect kasi tapos na lahat. At ang hangarin ko lang ngayon e yung ipinangako ko sa pamilya ko at sa tita ko na makakatapos ako ng pag-aaral ko...!

I'll promise, I'm going to try all my best...!

With Love,

-Princess-

Wednesday, April 15, 2009

KARMA KO PARA SAIYO!!!

Hay, hindi na nga ako nagtataka ngayon. Lahat ata ng bagay puro panandalian. Panandaliang saya o ligaya, panandaliang lungkot o dalamhati, panandaliang materyal, panandaliang pagmamahal. Halos lahat hindi nagtatagal. kaya halos lahat puro may karugtong na sakit. Bakit? kasi hindi mo naman minsan ninais na maging panandalian lang iyon e. Minsan gusto natin maging panghabambuhay na. Yung tipong hindi lang basta pinadaan saiyo. Kundi iniwan o ibinigay sayo para maging sayo na talaga.

Sa totoo lang nakakasawa na lagi yung ganito aspeto. Nakakapagod na rin, nilalaro lang kasi tayo ng tadhana. O sadyang ginagawa ito ng tao?? Sa tingin ko gawa ito ng tao.

Bakit ba may mga taong ang hilig manglaro ng kapwa nila tao. Marami na silang nabibiktima. Hindi ba sila naaawa o hindi ba sila natatakot sa karma. Basta ako, alam kong ang bawat kasalanan o pagkakasala e may kalakip na karma. Kaya humanda na ang may sala.

Humanda ka na...

Sana bigyan ako ng pagkakataon ni Papa God na hatulan ka o kayo ng mga karmang nababagay para sayo o sa inyo. Pero alam mo, simple lang naman yung karmang gusto kong makamit mo. Pero sa akin nalang iyon, sana nga lang maging karma mo, itong naiisip ko ngayon. At hinihiling ko na maging karma mo iyon, para matigil na yang kalokohan mo.

"Lahat puro manloloko, wala ng matino sa mundo"

-Princess-

Monday, April 13, 2009

EXPENSIVE!

Hay, haggardness day dahil masyado akong naging malisyoso sa pagtapos ng task ko for today. Sinabakan ko na kahit na nga ba nakakapaso ang init na nanggagaling sa galit na galit na araw. Hay! The sun is so shiny. Aheheh!

Marami din akong napuntahang mga universities dito sa manila. Inuna ko ang TUP, pero hindi ako pinapasok dahil wala akong dalang kahit na anong I'D's.. (Hay, tanga ko) then nung pumara ako sa jeep para bumaba.. medyo bingi ata yung driver kasi hindi niya ako pinarahan at napalayo pa tuloy yung bababaan ko. Edi maglalakad na naman ako. Pangalawa e yung TIP, Umm.. medyo okay sa akin ito kasi may accounting then yung tuition fee is 19,723 lang. Maganda rin naman yung attires. Pangatlo e yung NTC, disappointed ako kasi wala man lang doon yung course na gusto ko kahit man lang din yung second choices ko. Pang-apat ay yung Centro Eskolar University, actually napadaan lang ako doon and naisipan ko na rin na kumuha ng some information.. Pero ang mahal. 35-36,000 yung tuition fee for accounting. Pang-lima e yung Arellano University, okay din naman, maganda yung school attires and yung tuition fee for accounting is more or less 21,000. And the last was PUP, ahem.. di ko nga ba alam kung bakit maraming nagnanais na makapasok dito. Well, sa akin nalang yung judgement na iyon. Hindi ko na inalam yung requiements and tuition fee kz mahaba masyado yung pila. Pagod na rin kasi ako. Then yung UMAK naman e, alam ko na yung requirements at yung tuition fee e more or less 20,000.

Umm, kailangan ko ng makausap yung tita ko para malaman yung hatol dito sa task na ginawa ko.

-Princess-

He still in love with his past girl

May nabasa akong isang artikulo o isang sulatin tulad nitong akin. Isa rin blog site na makakapulutan mo ng aral. Nakakahanga siya, hinahangaan ko siya. Ngayon-ngayon lang nabasa ko mula sa isang kakilala ang kakapost niya lang na artikulo. Dito ay inilalahad niya ang kanyang mga na-experyensiya sa mga nagdaang araw. At hindi lang iyon, nailahad niya rin dito ang tungkol sa babaeng kanyang minamahal.

Sa totoo lang, ramdam ko ang lubos na pagmamahal niya sa babaeng iyon. Kaya nga ba sinuko ko na kahit na alam kong hindi ko pa kaya. Pero at least at this time, Nagawa ko ng bumitaw ng tuluyan dahil sa isang tao sa buhay ko si EHLAE. Pero siya, bilib din ako sa kanya dahil sa tagal na ng lumipas para sa kanilang nakaraan. He still in love with his past girl. Even though she had done a lot of bad things to him. But he was ignoring it. And according doon sa mga malalapit na tao sa buhay nung lalaking iyon. Naging miserable daw talaga ang masigla o magandang buhay ni guy after the girl broke up with him. Because he loves her so much.

Well, pansin ko nga... At nararamdaman ko naman, kahit na nga ba sinabi niya sa akin noon na hindi na niya ito mahal pero alam kong nagsisinungaling lang siya that time. Para pagtakpan ang tunay na nararamdaman niya.

Wala ng dapat na pruweba pa, dahil kahit ngayon naman malinaw na sa akin na ito pa rin talaga ang minamahal niya. So that now, One thing that i can do for him. I am willing to pray for him just to make him happy. hihilingin ko kay Papa God, na ibigay sa kanya yung bagay o yung tao man na makakapagpasaya sa kanya.


-Princess-

Sunday, April 12, 2009

lagusan ang KALIGAYAHAN

Narasanan mo na ba ang paglaruan ng tadhana? Ang takbuhan ng kaligayahan at ang sakupin ng kalungkutan. Nakakapagod, at sobrang nakakalito. Ang hirap mag-isip. Ang hirap umisip. Tila nasa isang puzzle ka na pilit humahanap ng lagusan. Kaya minsan parang nais mo na rin sumuko dahil sa pagkapagod na makita ang totoong lagusan. Dahil sa madilim na puzzle na iyon e maraming peke. Pekeng hole na aakalain mong iyon na ang liwanag mo.

Parang pag-ibig lang din yan, kayrami mo munang pagdadaanan. Masasaktan ka muna, mahihirapan, malilito o maguguluhan, may mga pagkakataong madadapa ka ngunit sa huli makikita mo rin ang liwanag ng kaligayahan na sa iyo'y nakaabang.

-Princess-

Friday, April 10, 2009

MAGKAPATID

Ngayong semana santa maraming mga pelikulang naging takilya sa bow office ang siyang ipinapalabas ulit. Upang maging gabay o magbukas sa isipan natin ang kahalagahan na nais iparating nito sa atin.
***
Kahapon ng tanghali, ipinalabas sa channel 2 kapamilya ang pelikulang pinagsamahan nina Sharon Cuneta at Judy Ann Santos na pinamagatang "Magkapatid". Ninais ko na talagang mapanood iyon dahil hindi man iyon love story tulad ng gusto ng karamihan ngunit naging interesting sa akin iyon. Sapagkat nadama ko na magiging maganda at madramang takbo ng istorya nito dahil sa mga artistang magsisipagganap.

Hindi nga ako nagkamali, sa una pa lang ay naantig na ako sa pinakitang kahalagahan ng dalawang makapatid na sina Sharon Cuneta Bilang 'Sita' at Judy Ann Santis bilang 'Eloisa' sa isa't isa. At ang tragedy na dumating sa buhay nilang dalawa na siyang naging dahilan para mabuo ang makapal at matibay na pader sa pagitan nila. Ang kahalagahan ng pagkakapatid ay nawala dahil sa pagkawala din ng buhay ng minamahal.

I wasn't stopping myself to cry. Dahil na rin sa nakakaiyak talaga ang kwento. At may iba pang rason. I know it's because of love. Love to my sisters. Nang-init yung tama ko at hindi ko na talaga napigilan, naisip ko kasi si Ate... Marami na din siyang naitulong sa akin na alam kong hindi ko pa kayang suklian ngunit kaya kong palitan ng pagmamahal sa kanya. This time, I have some buggings in m mind. Iyon ay kung paano ba ako mapapatawad ni ate. Lately, We have a little argued. And alam kong mali ako. Ayokong magalit siya o sila sa akin, Ayokong nag-aaway kami. Kaya siguro ganun nalang yung naging impact sa akin nung palabas na iyon. Nakita ko sa mga eksenang iyon ang buhay namin magkapatid. Kung gaano kahalaga sa akin si Ate.. Sila Ate, at yung mga kapatid ko. Of course yung magulang ko.

Naging aral din sa akin yung palabas na iyon. Namulat ako sa katotohanan!

-Princess-

Wednesday, April 8, 2009

Semana Santa

Sinabayan nga ng panahon ang munting pagkabigo ko. Munting pagkabigo? Sa anong bagay? Aha Si Taro... hindi naman pag-ibig yun! Hindi ko masabing pag-ibig ba iyon dahil wala akong kahit kakaunting nararamdaman sa kanya. Oo nga't siya ang lalaking aking naikwento dito. Ngunit matagal ng natapos ang maling nararamdaman na iyon ng maisip kong infatuation lang pala ang lahat. Hindi ito ang inaakala ko, inakala kong magiging obsses ako sa kanya dahil isa siya sa mga lalaking hinangad ko. Ganun pala talaga kapag hindi true love. Kapag napasaiyo na, nawawalan ka na ng gana. Well, i'll let him go. Mahirap nga magkunwaring umiibig ka sa hindi mo naman iniibig. Kaya itong pagkabigo na ito e hindi nangangahulugang nasaktan na naman ako. No, It's not! Pagkabigong mahanap ang tunay na pag-ibig, This is what i mean! Ahaha, Kasabay ng Semana Santa.
***

Speaking of Semana Santa. Napansin ko ngang nag-uumpisa na ang pasyon o pabasa sa bawat nadaraanan ko. Iba't-ibang tono nga ang naririnig ko. Iba sa mga kristyano at iba rin sa mga Inglesia ni Kristo. Ang hindi ko pa naririnig e yung sa mga Muslim. Sa tingin niyo may pabasa rin kaya sila e against Papa God sila?

At hindi pa yan, marami pang mga Pilipino ang nagsisiuwian sa kani-kanilang mga probinsiya. Mayroong naiwanan pa ng bus na sasakyan nila at kinailangan pa tuloy nilang magpalipas ng isang buong gabi sa terminal ng Bus. (Lintian, tingnan niyo nga yan. Marami ng mga tao ang nagpepentensiya). Ayun din, may mga taong nagpepentensiya, nagpapapako sa krus tulad ni Jesus. Nagpapasan ng malaking Krus at naglalakad ng nakayapak habang hinahampas nila sa kanilang likuran ang matinik na bagay. Iyan daw kasi ay ang pagbabawi nila sa kanilang mga kasalanang nagawa. At nakikidalamhati sila sa ating Ama makapangyarihan sa lahat.

-Princess-

Tuesday, April 7, 2009

ANOTHER FAILURES :(

Sangkaterbang pagkabigo na lang ba ang ipaparatang sa akin ni bathala? Bakit ganun? Matapos ang pagdiriwang ng kasiyahan ng puso ko hindi pa man din nagdadaos ng lubos e ito na agad ang hatol ni Luciper. Hay buhay nga naman! Ako na ang nagsasawa sa parating gawi tulad nito. Kaya minsan parang ayoko na talagang magmahal pa. Sobrang sakit sa ulo.

Well, hindi pa naman ako lubos na nabibigo. At kung mabigo man, hindi naman ganun kasakit. Nagsasawa lang ako, nakakasawa yung paulit-ulit na nangyayari. Wala bang bago sa buhay ko ngayon? Wala bang bagong adventure na tila hindi ko aayawan? Kasi ang lagay e, paulit-ulit na sakit lang. Nakakapagod at nakakasawa na.

Like yung everlasting relationship, relationship with full of respect, relationship without making love, full of trustment, loyalty and faithfully and the last the relationship that willing to accept their partner for who they are.

Ahem, hindi na ako magugulat kung some other time and day ay maghiwalay kami ni Taro. Kasi hindi ko na siya maramdaman after I revealed my little secret to him. It just I know that can open my door to someone who deserving to me. Love me and accept me for who I am!

heart broken: I'll find my right guy.

-Princess-

Monday, April 6, 2009

LOVE ME FOR WHO I AM

Love is broad; if you love someone, you love all things, not just their beauty. Love is narrow; you love one and only one, compared to them, no one matters." A. Braxton
***
Nakuha ko yung quote na yan dito rin sa site ko. Sa ibaba ng blog site ko. Well, tama nga naman si A. Braxton kung mahal mo nga naman ang isang tao, mahalin mo ang lahat ng bagay sa kanya. Even the past and present. The worst and the best. Kasi mahal mo nga siya e, kaya kailangan mo rin tanggapin lahat ng tungkol sa kanya. Maski ang mga taong nasa paligid niya. Hindi yung minamahal mo lang siya dahil sa ganda angkin ng isang tao.

Sana lang may tao pang ganyan kung magmahal. Yung kayang tanggapin lahat lahat. Dahil doon masusukat ang tunay na pagmamahal na siyang hangad ng lahat.

-Princess-

Friday, April 3, 2009

The Old "Princess" And The New "Princess"

Hindi ko mawari kung ano na ba ang nangyari sa akin after the unexpected tragedy in my life. Naging controlable ako sa nararamdaman ko. Naging wise na rin sa mga bagay-bagay. Lalo na kapag may panibagong relasyon akong papasukin. Umm, siguro dahil sa takot na maulit yung bangungot.

At marahil e takot na rin akong masaktan. Sa ilang ulit ba naman ako umiyak dahil sa sakit though na sabihin mang hindi ko man minahal o hindi man ako ganun kaseryoso but when it came to the point na hindi ko naman siya niloloko or pinahalagahan ko pa rin siya. Masakit pa rin yun. Kaya nga ba, natuto na ako. Hindi na ako masyadong nagbibigay ng full trust sa tao basically sa mga lalaki. Dahil hindi naman sila marunong magpahalaga sa trust na binibigay mo. Because they still doing their games.

Dati, every time na magkaka-boyfriend ako. Masyado akong advance, iniisip ko agad na magtatagal kami, na magiging maganda yung relasyon namin, na sa kanya ko na mararamdaman yung totoong relasyon at yung pangarap kong samahan, na baka siya na. But it's always be my failures. So, when I broke up with my last boyfriend, hmm.. Hindi na ako nag-boyfriend hindi dahil nasaktan ako sa guy na yun. Dahil gusto ko ng peace of mind para ma-organize ko naman yung puso't-isip ko. Best treatment daw kasi yun sa mga broken hearted.

And now, I have a boyfriend. But I am not considering him as my boyfriend kz long distance. At alam ko naman na maglalaro lang kami, na pareho kaming hindi seryoso sa pinasok namin. Ito naman ngayon, I've learned from my past. Kapag magkaka-boyfriend ako, hindi na ako advance na mag-iisip ng kung anu-anong kabaliwan. Advance naman ako sa mga posibilities na mangyayari, yung mga kadalasan ng nangyayari.. So now, iniisip ko na agad na hindi naman kami magtatagal at marahil e hindi rin kami seryoso sa isa't-isa.

Sa totoo lang gusto kong magseryoso kahit ngayon. Kaso na-trauma na ata ako, kaya kahit gustuhin ko e pinipigilan ko yung sarili ko. Siguro magagawa ko nalang ulit na magseryoso at ibigay ng buo yung pagmamahal ko kapag nakita ko na yung lalaking hinahanap ko o makita ko man lang sa lalaki yung mga bagay na makakaconvince sa akin na bumalik ulit sa pagmamahal ng buo.

Ngayon, magmamahal ako ng kaunti.. maaaring 1/4 lang unlike dati na halos lahat at wala na akong natitira na para sa sarili ko. Ayoko ng ibalik yung dating "Princess" na todo bigay magmahal. Kasi yung Princess na yun, walang ibang ginawa kundi umiyak dahil sa sakit, though na wise siya at hindi madaling mautakan ng mga boys pero still.. May nagawa siyang katangahan..!!

-Princess-

Wednesday, April 1, 2009

COLLEGE??

I feel so much excitement this coming june. You know what, because this june, I am now in a 3rd part of education. Well, I was supposing to work while working but My auntie said. It Can't! All i need to do is focusing. Maintain my grades and control myself. I mean to say, I have to control myself to be committed. Because, sometimes my love relationship was detroying my study and also the trust of many people around me.

I am now facing a serious part of life. It's really serious, I know. Kaya nga discard all suitors. And I'll make sure, I'll make to achieve my dreams. Even without a boy in my life that could inspiring me. Oh come on, I can do it without them.

My inspiration are my Family, Friends and Myself!

Haii, In fact.. I'm falling in love with someone. And I'm still confused! aw

-Princess-