I am victim of my illusions. And I never thought that I could be suffered. I know I had faults and mistakes. But I didn't expecting na malaki yung mawawala sa akin dahil sa pag-iilusyon ko. Alam ko lahat ng limitasyon ko. Pero sa isang bagay na hindi ko nasunod, That's was a big regrets to me. Kasi nawala lahat.
*studies (the tuition fee)
*trust
*allowance
*luho
*my plans
*and my freedom to choose what i wants.
I really sad na lahat yun nawala ng dahil sa isang unsured relationship. Now, I am getting started. And I supposed to help myself. Ahaha! Why not? ako lang naman yung makakatulong sa sarili ko eh. And I should thankful to my sister "yhang" kasi siya yung dahilan ngayon kung bakit ako mag-aaral ngayon.
Goodluck to my college life!
-Princess-
Tuesday, May 26, 2009
Pagdaan :((
Minsan lang ang puso ay naging maligaya,
Dahil sa minsang pagdaan ng isang tala,
At ikaw na pinangarap ko'y sa wakas ay akin na,
Kaligayahan sa aki'y mistulang nasa alapaap ka,
Ngunit minsan din ang pagdaan ay parang usok,
Na madaling maglaho sa pagbulusok,
Kaya sa pag-alis mo siyang sa puso ko'y yumuyurak,
Pigilin ko man ang sakit ay patuloy parin bumabalik,
Nagpasya ako na kalimutan ka na,
Sa paraang alam kong hindi kana babalik pa,
Ngunit sa kabila ng puso'y ang pagtutol sa pasya,
Subalit buo na sa akin ang paglimot sayo, sinta
Puwang mo sa puso ko'y isang malaking pitak,
Kaya nga ba sa bawat gabi'y puso ko tila nabibiyak,
Dahil ang pag-iwan mo sa aki'y sa isip ko nakatatak,
Ngunit puso'y tila puso mo parin ang gusto maging kabiyak,
Dahil sa minsang pagdaan ng isang tala,
At ikaw na pinangarap ko'y sa wakas ay akin na,
Kaligayahan sa aki'y mistulang nasa alapaap ka,
Ngunit minsan din ang pagdaan ay parang usok,
Na madaling maglaho sa pagbulusok,
Kaya sa pag-alis mo siyang sa puso ko'y yumuyurak,
Pigilin ko man ang sakit ay patuloy parin bumabalik,
Nagpasya ako na kalimutan ka na,
Sa paraang alam kong hindi kana babalik pa,
Ngunit sa kabila ng puso'y ang pagtutol sa pasya,
Subalit buo na sa akin ang paglimot sayo, sinta
Puwang mo sa puso ko'y isang malaking pitak,
Kaya nga ba sa bawat gabi'y puso ko tila nabibiyak,
Dahil ang pag-iwan mo sa aki'y sa isip ko nakatatak,
Ngunit puso'y tila puso mo parin ang gusto maging kabiyak,
***
- I made this poem that related to my feelings.
-Princess-
-Princess-
Saturday, May 16, 2009
PILIPINO TIME -_^ "Nag date nalang kami" ahaha!
Ang kasabihan, ang mga Pilipino daw ay marunong sumunod sa tamang oras.
***
Ngayon araw na kasi ito ay ang plano naming magtest para sa pag-aaply ng trabaho bilang service screw sa isang fast food. Pero nabulilyaso dahil late na kami ng dating. 9 am kasi yung sinabing tentative time para sa mga mag-aaply but we were coming at quater to 10. Hindi na kami pinaakyat doon sa second floor kung saan kami magte-take ng test and i-interviewhin sana. Sabi nga sa akin ni Jeffrey, Pilipino time nga diba..! Kaya ayun, Umm... Ayoko siyang sisihin pero kasalanan niya ito. Kasi ang kupad-kupad niya, pinaghintay niya ako. Ayan tuloy at nahuli kami ng dating.
Umm, I was preparing earlier than nine. Pero yung kasama ko, wala pa. Hindi ko naman siya pwedeng iwanan kaya hinintay ko pa siya. Actually, apat kaming dapat na mag-aaply pero mukhang sinadya ng tadhana na kami nalang dalawa ni Jeffrey yung mag-apply. I felt such excitement nung malaman kong magkakasama kami dalawa ng kami lang. Pero sa isang sulok ng isip ko, naisip kong baka magkailangan kami o mailang siya sa akin. Kasi bukod sa magkaibigan nga kami, hindi naman lingid sa amin na kaming dalawa yung pinagtatambal ng iba pa naming kaibigan.
Balak na sana naming umuwi at babalik nalang ulet sa susunod na sabado. Kaso masyado pang maaga, sa pagkakaalam ko eksatong alas-diyes pa lang iyon. And I was decided na mag robinson na lang muna. Umm, wala naman siyang magawa kundi ang sumama sa akin. At hindi ko naisip na mag-e-enjoy siya sa lakad namin kahit na ang labas ng balak naming pag-aaply e naging "date" kamo.
Napagkakamalan tuloy kaming magkasintahan ng mga taong nadaraanan namin.
Nagtingin-tingin kami ng mga damit na binabalak naming bilihin kapag sumuweldo kami kung sakaling matanggap kami. Tawanan kami ng tawanan, pasok dito pasok doon. Turo ng turo, tawa na naman. Marami kaming napapansin at hindi ko naramdaman yung ilang na in-expect ko sa kanya. Tas nung napagod kami magtingin-tingin nagpunta naman kami sa 'G-box' (isang amusement park sa loob ng mall) Pinakanta niya ako, at bumili kami ng maraming token. We occupied one sing along rooms. At doon kami nagkantahan. Napakaganda ng boses niya, maaaring siyang maging bokalista ng isang banda. After namin maglibot-libot, kumain kami sa Mcdo. Kwentuhan na naman kami, tawanan. Nakakatuwa talaga kahit na kanina umaga e inis na inis ako dahil sa malas na nangyari. And the last was in the national bookstore, nagbasa-basa kami doon, naglibot ulet, nangalikot ng kung ano-anong libro doon. Habang naglalakad at nangangalikot kami ng mga libro doon, nagkekwetuhan kami ng mga bagay bagay. Tungkol sa love life, sa buhay niya, yung mga joyful and funny experiences namin. At nung mapagod kami nagkayayaan na kaming umuwi.
We were spending a lot of time. At sa haba ng oras na iyon na aming "date" ahah! Date ba iyon? ehehe, maaaring date nga ang ganun, ppero siguro para sa kanya... That was a simply and friendly date. Umm, whatever, Pero siguro naman sa nangyari iyon e nagkapanatagan na kami ng loob at hindi na kami maiilang na magkasama ulet ng kami lang. Ahah, Masaya na rin ako kahit papano, And for the next saturday again. Magkakasama na naman kami.
Mwah!
-Princess-
Ngayon araw na kasi ito ay ang plano naming magtest para sa pag-aaply ng trabaho bilang service screw sa isang fast food. Pero nabulilyaso dahil late na kami ng dating. 9 am kasi yung sinabing tentative time para sa mga mag-aaply but we were coming at quater to 10. Hindi na kami pinaakyat doon sa second floor kung saan kami magte-take ng test and i-interviewhin sana. Sabi nga sa akin ni Jeffrey, Pilipino time nga diba..! Kaya ayun, Umm... Ayoko siyang sisihin pero kasalanan niya ito. Kasi ang kupad-kupad niya, pinaghintay niya ako. Ayan tuloy at nahuli kami ng dating.
***
Umm, I was preparing earlier than nine. Pero yung kasama ko, wala pa. Hindi ko naman siya pwedeng iwanan kaya hinintay ko pa siya. Actually, apat kaming dapat na mag-aaply pero mukhang sinadya ng tadhana na kami nalang dalawa ni Jeffrey yung mag-apply. I felt such excitement nung malaman kong magkakasama kami dalawa ng kami lang. Pero sa isang sulok ng isip ko, naisip kong baka magkailangan kami o mailang siya sa akin. Kasi bukod sa magkaibigan nga kami, hindi naman lingid sa amin na kaming dalawa yung pinagtatambal ng iba pa naming kaibigan.
Balak na sana naming umuwi at babalik nalang ulet sa susunod na sabado. Kaso masyado pang maaga, sa pagkakaalam ko eksatong alas-diyes pa lang iyon. And I was decided na mag robinson na lang muna. Umm, wala naman siyang magawa kundi ang sumama sa akin. At hindi ko naisip na mag-e-enjoy siya sa lakad namin kahit na ang labas ng balak naming pag-aaply e naging "date" kamo.
Napagkakamalan tuloy kaming magkasintahan ng mga taong nadaraanan namin.
Nagtingin-tingin kami ng mga damit na binabalak naming bilihin kapag sumuweldo kami kung sakaling matanggap kami. Tawanan kami ng tawanan, pasok dito pasok doon. Turo ng turo, tawa na naman. Marami kaming napapansin at hindi ko naramdaman yung ilang na in-expect ko sa kanya. Tas nung napagod kami magtingin-tingin nagpunta naman kami sa 'G-box' (isang amusement park sa loob ng mall) Pinakanta niya ako, at bumili kami ng maraming token. We occupied one sing along rooms. At doon kami nagkantahan. Napakaganda ng boses niya, maaaring siyang maging bokalista ng isang banda. After namin maglibot-libot, kumain kami sa Mcdo. Kwentuhan na naman kami, tawanan. Nakakatuwa talaga kahit na kanina umaga e inis na inis ako dahil sa malas na nangyari. And the last was in the national bookstore, nagbasa-basa kami doon, naglibot ulet, nangalikot ng kung ano-anong libro doon. Habang naglalakad at nangangalikot kami ng mga libro doon, nagkekwetuhan kami ng mga bagay bagay. Tungkol sa love life, sa buhay niya, yung mga joyful and funny experiences namin. At nung mapagod kami nagkayayaan na kaming umuwi.
We were spending a lot of time. At sa haba ng oras na iyon na aming "date" ahah! Date ba iyon? ehehe, maaaring date nga ang ganun, ppero siguro para sa kanya... That was a simply and friendly date. Umm, whatever, Pero siguro naman sa nangyari iyon e nagkapanatagan na kami ng loob at hindi na kami maiilang na magkasama ulet ng kami lang. Ahah, Masaya na rin ako kahit papano, And for the next saturday again. Magkakasama na naman kami.
Mwah!
-Princess-
Wednesday, May 13, 2009
FULL TIME SCHED.....
Yeah, I just do it, just to make me busy. Para daw malibang ko naman yung sarili ko. Sinong nagsabi? "wala" Naisip ko at sinabi ng isip ko. Actually, it's not for my own good and interest. Para din ito sa pamilya ko. Though na maliit na halaga lang yung kaya kong maibigay sa ngayon. It still helpful. Hindi ko naman ito ginawa para sa kapakanan ko lang, I was preparing myself dahil alam kong wala akong maaasahan ngayon ng kahit anuman mula sa mga tao sa paligid ko. Kailangan ko ng sanayin yung sarili ko na tumayo sa sarili kong mga paa. I need to stand on my own! Yun lang yun..
Dapat noon ko pa ginawa ito e kaso umasa kasi ako sa iba. Well, hindi ko pa pala nasasabi yung pinupunto ko. I will studying while working. Mag-aaral ako sa umaga at pagdating ko from school e deretso na agad sa work. Hindi naman kasi mahaba yung oras ko for relaxing e..(Gabi na kasi labas ko ng school, 7:30 pm na. Kaya nga maga-apply ako sa 24 hours para naman hindi ako maubusan ng oras sa trabaho..) Dahil sa katunayan nga niya gahol ako at hindi pwede ang pahinga-pahinga. Hindi naman masama yun diba? tutal, sa tingin ko kaya ko naman at kung hindi naman pipilitin ko pa ring kayanin. Ako nalang kasi yung magtutustos para sa pag-aaral ko. At kahit papano makakapag-abot na rin ako sa pamilya ko. Kaya ito ako, nagre-ready para sa full time schedule ko.. ehehe! I was suffering now pero ayus lang, kaya nga bawal muna ang BF e, kasi hindi ko na kayang isingit sa oras ko at kung kaya pa man ayoko pa rin. Panggulo lang sila sa isip ko, at sa mga plano ko.
I was planning to apply in Mcdonald's branch. And this coming saturday. They will take me an exam and after that. If I pass it, We'll go to a job interview.. Sana maging madali lang sa akin ang lahat. I need it a lot. Ito nalang kasi yung naiisip kong magandang paraan para hindi ako mahirapan sa pag-aaral ko e.
Kaya ko ito..!
-Princess-
Dapat noon ko pa ginawa ito e kaso umasa kasi ako sa iba. Well, hindi ko pa pala nasasabi yung pinupunto ko. I will studying while working. Mag-aaral ako sa umaga at pagdating ko from school e deretso na agad sa work. Hindi naman kasi mahaba yung oras ko for relaxing e..(Gabi na kasi labas ko ng school, 7:30 pm na. Kaya nga maga-apply ako sa 24 hours para naman hindi ako maubusan ng oras sa trabaho..) Dahil sa katunayan nga niya gahol ako at hindi pwede ang pahinga-pahinga. Hindi naman masama yun diba? tutal, sa tingin ko kaya ko naman at kung hindi naman pipilitin ko pa ring kayanin. Ako nalang kasi yung magtutustos para sa pag-aaral ko. At kahit papano makakapag-abot na rin ako sa pamilya ko. Kaya ito ako, nagre-ready para sa full time schedule ko.. ehehe! I was suffering now pero ayus lang, kaya nga bawal muna ang BF e, kasi hindi ko na kayang isingit sa oras ko at kung kaya pa man ayoko pa rin. Panggulo lang sila sa isip ko, at sa mga plano ko.
I was planning to apply in Mcdonald's branch. And this coming saturday. They will take me an exam and after that. If I pass it, We'll go to a job interview.. Sana maging madali lang sa akin ang lahat. I need it a lot. Ito nalang kasi yung naiisip kong magandang paraan para hindi ako mahirapan sa pag-aaral ko e.
Kaya ko ito..!
-Princess-
Friday, May 8, 2009
THIRD EYED"
Naniniwala ba kayo sa THIRD EYE?? Ako dati hindi, dahil takot akong paniwalain yung sarili ko na maaari akong magkaroon ng pangatlong mata sabi nila. Takot ako sa mga 'multo, aswang, engkanto, ligaw na kaluluwa at etc.' Pero hindi ko inakala na darating na nga yung kinatatakutan ko. I was in grade 2 nung magsimula akong makakita ng white lady sa CR ng bahay namin. And I was trying to stay within one hour inside our house. Sinubukan ko kasi kung hanggang saan yung tapang ng kalooban ko pero I failed kasi wala pang 30 minutes e tila sumusuko na ako. kaya lumabas na agad ako ng bahay namin. You know what, ang bahay namin dati e binansagang "Haunted house" dahil madilim ito at walang katao-tao lagi. Magkakaroon lang ng tao sa bahay namin kapag matutulog na kami. Kaya nabahayan ng kung anu-anong espiritu. At duon ko nga nalaman na taglay ko yung 3rd eye na sinasabi nila. Dahil palagi na akong nakakakita sa kung saan man lugar, hindi lang sa bahay namin.
A year 2008, lumipat na ako ng tirahan. Dito na ako ngayon nakatira sa lola ko sa side ng Papa ko. Malaki yung bahay na ito. At hindi lingid sa kaalaman ko na maraming nagpapakita dito at lumalabas kahit na maliwanag pa. Well, duwag nga ako diba? kaya hindi ko magawang mapag-isa sa kwarto nila dito na aming tinutulugan. Pero naglaon, sinanay ko na yung sarili ko. Well, nagawa ko naman... Naalala ko, 3 o'clock ng hapon kakauwi ko lang galing sa school. Nakasanayan ko ng ilagay yung gamit ko sa hagdan at mag-ayos ng sarili ko sa salaming nasa gilid nito. While I was arranging my bag, may nakita ako bumababa sa hagdan. Ahah, Hindi ko naman naisip na multo yun nO' dahil ang nasa isip ko may bumaba lang galing sa taas. Naisip ko pa nga na baka yung kapatid ko e... Umm, nung pag-harap ko at tumingin ako sa may likod ko.. dahil duon lang naman yun pupunta. I shocked na wala naman palang taong bumaba. Napitili ako sa isipin iyon at lahat na kaming tao sa baba ay nagsitilian dahil sa sobrang takot.
Umm, iyan yung unang beses na pakitaan ako sa bahay na ito. At hindi lang dyan nagtatapos yun. Dahil marami pa akong karanasan na katatakutan dito. At halos ako na nga ang mata nila sa mga lihim na nakikitira sa bahay namin e... Dahil ako lang pala ang palaging pinapakitaan dito. Minsan nga sinabi sa akin ni lola na bakit hindi ko daw kausapin. Gustuhin ko man kahit na natatakot pa rin ako, e hindi ko naman magawa dahil sa twing handa na akong kausapin sila e naglalaho naman sila agad. Siguro e wala pa ako sa stage na pwede ko na silang makausap.
Ahm, ngayon sanay na ako at hindi na gaaanong natatakot na makakita ng mga bagay na kinatatakutan ng lahat. Sa tagal ko ba naman nararanasan ito hindi pa ba ako masasanay..
eheheh!
-Princess-
A year 2008, lumipat na ako ng tirahan. Dito na ako ngayon nakatira sa lola ko sa side ng Papa ko. Malaki yung bahay na ito. At hindi lingid sa kaalaman ko na maraming nagpapakita dito at lumalabas kahit na maliwanag pa. Well, duwag nga ako diba? kaya hindi ko magawang mapag-isa sa kwarto nila dito na aming tinutulugan. Pero naglaon, sinanay ko na yung sarili ko. Well, nagawa ko naman... Naalala ko, 3 o'clock ng hapon kakauwi ko lang galing sa school. Nakasanayan ko ng ilagay yung gamit ko sa hagdan at mag-ayos ng sarili ko sa salaming nasa gilid nito. While I was arranging my bag, may nakita ako bumababa sa hagdan. Ahah, Hindi ko naman naisip na multo yun nO' dahil ang nasa isip ko may bumaba lang galing sa taas. Naisip ko pa nga na baka yung kapatid ko e... Umm, nung pag-harap ko at tumingin ako sa may likod ko.. dahil duon lang naman yun pupunta. I shocked na wala naman palang taong bumaba. Napitili ako sa isipin iyon at lahat na kaming tao sa baba ay nagsitilian dahil sa sobrang takot.
Umm, iyan yung unang beses na pakitaan ako sa bahay na ito. At hindi lang dyan nagtatapos yun. Dahil marami pa akong karanasan na katatakutan dito. At halos ako na nga ang mata nila sa mga lihim na nakikitira sa bahay namin e... Dahil ako lang pala ang palaging pinapakitaan dito. Minsan nga sinabi sa akin ni lola na bakit hindi ko daw kausapin. Gustuhin ko man kahit na natatakot pa rin ako, e hindi ko naman magawa dahil sa twing handa na akong kausapin sila e naglalaho naman sila agad. Siguro e wala pa ako sa stage na pwede ko na silang makausap.
Ahm, ngayon sanay na ako at hindi na gaaanong natatakot na makakita ng mga bagay na kinatatakutan ng lahat. Sa tagal ko ba naman nararanasan ito hindi pa ba ako masasanay..
eheheh!
-Princess-
MY HEART IS TAKEN ")
Hindi ko ba malaman kung bakit tila naging totoo yung isang salita na hindi ko naman talaga sigurado kung magagawa ko nga. Naalala ko kasing nagbitaw ako ng salita noon kay EHLAE (the poser) na 'ayokong mawala ka sa akin dahil kapag nawala ka hindi na ako magmamahal at kung mangyari yun hindi ko na alam gagawin ko..' Dahil nga nalaman ko na nilinlang niya ako at hindi naman pala talaga siya yung taong mahal ko. Tila gumuho yung mundo ko, sa isiping parang akong tanga... o tanga na talaga ako na naniwala sa malabong paraan.
Akala ko, after all that bad things. Mawawala na yung pagmamahal na naipon dito sa dibdib ko. Pero hindi pala, because I'm still in love with EHLAE. Pero hindi sa poser, kundi duon sa EHLAE na hinahangad ko. And my words were still my words. Because after that mistaken, hindi ko ng magawang tumingin pa sa iba. Hindi ko na magawang magmahal pa ng iba. Because My heart is taken... At tanging si EHLAE lang ang makakapagbukas nito. Kailan kaya darating yung araw na iyon?
I am willing to wait even how long... Gagawin ko muna siyang inspiration para magawa ko yung mga bagay na kailangan ko siyang maging lakas ko.
-Princess-
Akala ko, after all that bad things. Mawawala na yung pagmamahal na naipon dito sa dibdib ko. Pero hindi pala, because I'm still in love with EHLAE. Pero hindi sa poser, kundi duon sa EHLAE na hinahangad ko. And my words were still my words. Because after that mistaken, hindi ko ng magawang tumingin pa sa iba. Hindi ko na magawang magmahal pa ng iba. Because My heart is taken... At tanging si EHLAE lang ang makakapagbukas nito. Kailan kaya darating yung araw na iyon?
I am willing to wait even how long... Gagawin ko muna siyang inspiration para magawa ko yung mga bagay na kailangan ko siyang maging lakas ko.
-Princess-
Wednesday, May 6, 2009
WALA MUNANG BF.. AHAHA!
Sa haba ng parusa sa kalayaan din pala mapupunta. Pinipilit kong i-enjoy yung pagiging malaya ko. Sa totoo lang, masaya ako sa mga nakaraang karanasan ko ng pagiging single ko at walang commitment sa kung sino man dyan. Masaya kasi hindi ako nawalan ng malaking isda. O sa madaling salita, hindi big fish yung nawala sa lambat ko. Sabihin man natin minahal ko o masakit yung pagkakawala nila, pero hindi ko naman kasalanan yun. I know i had never done wrong. Basta umaalis nalang sila ng hindi ko naiintindihan yung rason. Kaya madali ko lang nagagawan ng solusyon yung sakit na naipon. So, sumasaya ako without them dahil nandyan yung mga kaibigan ko para pasayahin din ako.
Pero yung sitwasyon ko ngayon as a single. Ahem, I can't explain... But I can express. Hay, hindi ako masaya ngayon.. wala kasi yung mga kaibigan ko na magpapasaya sa akin. Well, tiis ako ngayon na solohin ang problema ko ngayon. Papanindigan ko na rin yung pagiging single nga ika nila. Natutuo ko na tuloy yung estado ko na ito. Para na rin ma-focus muna ako sa kung anuman ang dapat kong tutukan.
May mga suitors pa rin ako na patuloy na lumalapit. Kahit na nga ba lahat ng pambabalewala e ginawa ko na. Ang titibay nila, hindi sila sumusuko. Sawang sawa na nga rin akong sabihin ito e "AYOKO MUNANG MAG BOYFRIEND..!!" Pero ano bang isinasagot nila palage "HINDI NAMAN KITA MINAMADALI E, MAGHIHINTAY AKO KAPAG READY KANA...!" My God, parang precious heart romances lang... yung favorite pocketbooks ko. Duon ko lang kasi nababasa yung mga ganyan scripts.. Ahaha!
Naramdaman ko rin na hindi pa ako ready sa panibagong relasyon. Siguro dahil ayoko ng dagdagan pa yung sama ng loob sa akin ng tita ko at yung mga kasalanan ko sa kanya. Para matutok na rin ako sa pag-aaral at trabahong papasukan ko. At siguro din e dahil taken na ito. Taken na yung puso ko sa isang taong ni minsan e hindi ko pa nasisilayan yung mukha sa personal. Talagang mahal, minahal at patuloy kong mamahalin si EHLAE. Kahit na kahibangan ang mahalin siya. (Yaan mo na, hindi naman mangyayari sa buhay ko ang magkita at mahalin niya rin ako...!)
Kaya for now, ihahanda ko na yung sarili ko sa bagong kong misyon.. ahaha ( wag na sanang pumalpak pa ako )
-Princess-
Pero yung sitwasyon ko ngayon as a single. Ahem, I can't explain... But I can express. Hay, hindi ako masaya ngayon.. wala kasi yung mga kaibigan ko na magpapasaya sa akin. Well, tiis ako ngayon na solohin ang problema ko ngayon. Papanindigan ko na rin yung pagiging single nga ika nila. Natutuo ko na tuloy yung estado ko na ito. Para na rin ma-focus muna ako sa kung anuman ang dapat kong tutukan.
May mga suitors pa rin ako na patuloy na lumalapit. Kahit na nga ba lahat ng pambabalewala e ginawa ko na. Ang titibay nila, hindi sila sumusuko. Sawang sawa na nga rin akong sabihin ito e "AYOKO MUNANG MAG BOYFRIEND..!!" Pero ano bang isinasagot nila palage "HINDI NAMAN KITA MINAMADALI E, MAGHIHINTAY AKO KAPAG READY KANA...!" My God, parang precious heart romances lang... yung favorite pocketbooks ko. Duon ko lang kasi nababasa yung mga ganyan scripts.. Ahaha!
Naramdaman ko rin na hindi pa ako ready sa panibagong relasyon. Siguro dahil ayoko ng dagdagan pa yung sama ng loob sa akin ng tita ko at yung mga kasalanan ko sa kanya. Para matutok na rin ako sa pag-aaral at trabahong papasukan ko. At siguro din e dahil taken na ito. Taken na yung puso ko sa isang taong ni minsan e hindi ko pa nasisilayan yung mukha sa personal. Talagang mahal, minahal at patuloy kong mamahalin si EHLAE. Kahit na kahibangan ang mahalin siya. (Yaan mo na, hindi naman mangyayari sa buhay ko ang magkita at mahalin niya rin ako...!)
Kaya for now, ihahanda ko na yung sarili ko sa bagong kong misyon.. ahaha ( wag na sanang pumalpak pa ako )
-Princess-
Saturday, May 2, 2009
MY EX-BF is a LESBIAN... what??!!
Nakakawindang ito, My God! Dahil si EHLAE, L.A, LEI o LEAN ALEJANDRO BAUTISTA. Na boyfriend ko dati na minahal ko na naging dahilan kung bakit ako hindi pag-aaralin ng tita ko ay TOMBOY pala. Nagulat ako diba? Kasi hindi ko pa kasi siya nakikita sa personal... At nagbabalak pa lang kaming magkita. Pero hindi nga natuloy kasi nagkaroon ng problema. Tapos ito yung malalaman ko ngayon??
Natatawa ako sa nangyayari, at natatawa din ako para sa sarili ko. Biruin ba namang ng dahil sa taong iyon e hindi na ako pag-aaralin ng tita ko and additional na disappointed na ako sa kanya. Too late, para pagsisihan pa ang lahat. Sana pala nung una pa lang e inalam ko na iyon. Edi sana ngayon, hindi ko nararanasan yung ganitong bigat ng kalooban. Dahil hindi ako pag-aaralin ng tita ko at alam kong mahihirapan akong gastusan ng ako lang ang sarili ko.
Ito na nga kaya yung tinatawag na karma?
Well, may magagawa pa ba ako e sarado na ang hatol para sa akin. Good luck na lang sa akin!
-Princess-
Natatawa ako sa nangyayari, at natatawa din ako para sa sarili ko. Biruin ba namang ng dahil sa taong iyon e hindi na ako pag-aaralin ng tita ko and additional na disappointed na ako sa kanya. Too late, para pagsisihan pa ang lahat. Sana pala nung una pa lang e inalam ko na iyon. Edi sana ngayon, hindi ko nararanasan yung ganitong bigat ng kalooban. Dahil hindi ako pag-aaralin ng tita ko at alam kong mahihirapan akong gastusan ng ako lang ang sarili ko.
Ito na nga kaya yung tinatawag na karma?
Well, may magagawa pa ba ako e sarado na ang hatol para sa akin. Good luck na lang sa akin!
-Princess-
Friday, May 1, 2009
SWINE FLU??
ang Swine flu na nakukuha sa mga karneng ating kinakain tulad ng baboy. Laganap ang kumakalat na sakit na ito sa ibang karatig bansa natin tulad ng U.S at Mexico atbp. At ang New york naman ay napabalita na rin laganap sa sakit na ito. At ang kinatatakot ng lahat ay maaaring pumasok sa ating bansa ang sakit na iyon dahil sa labas masok na mga dayuhan o mga pinoy na nagsisiuwian dito sa Pinas. Kaya dumadaan muna sila sa masusing inspections para sa siguridad ng lahat. Hindi kasi biro ang sakit na ito kapag nagkataong dito sa ating bansa na ito lumaganap.
Ang sakit na ito ay nakamamatay. At kapag dinapuan ka ng sakit na ito ay hindi malabong mangyari na ikaw ay mamatay. At ito ang pinangangambahan ng mga tao. Dahil mahigit kumulang 105 katao na ang namamatay dahil sa sakit na swine na siyang nakakahawa. At ,araming simtomas ang maaaring maramdaman.
Symptoms must include a fever above 100°F or 37.8°C, plus and one or more signs or symptoms including: Head and body aches Cough Sore throat Chills Trouble breathing vomiting and/or diarrhea.
Kaya sa mga taong nakakaramdam na ng ganito simtomas mas maigng kumunsulta na kaagad sa doctor at wag kalilimutang magsuot na mask upang maging siguridad na hindi na ito makahawa pa sa iba.
Alamin ang iba pang detalye sa MedicineNet.com at magsearch sa iba pang website.
-Princss-
Ang sakit na ito ay nakamamatay. At kapag dinapuan ka ng sakit na ito ay hindi malabong mangyari na ikaw ay mamatay. At ito ang pinangangambahan ng mga tao. Dahil mahigit kumulang 105 katao na ang namamatay dahil sa sakit na swine na siyang nakakahawa. At ,araming simtomas ang maaaring maramdaman.
Kaya sa mga taong nakakaramdam na ng ganito simtomas mas maigng kumunsulta na kaagad sa doctor at wag kalilimutang magsuot na mask upang maging siguridad na hindi na ito makahawa pa sa iba.
Alamin ang iba pang detalye sa MedicineNet.com at magsearch sa iba pang website.
-Princss-
DELETED..!
Kung papansinin niyo e wala na yung mga articles na isulat ko dito tungkol sa EHLAE na peke naman pala. In love ako nung mga panahon iyon sa kanya. Dahil hindi ko pa alam na poser siya. Pero ngayon alam ko na, I have to delete all of this. And I won't keep it kasi walang dahilan para magkaingatan ko pang itago iyon. Dahil ang totoong EHLAE na tinutukoy ko sa mga articles ko na iyon e walang kaalam-alam dito. Maaalala ko lang ang panloloko sa akin kung sa bawat bubuksan ko ang blogsite ko ito e yung mga iyon pa ang mababasa't makikita ko. No way!
Tapos na ang palabas niya ng POSER na iyon. Kaya we have to end this now!
-Princess-
Tapos na ang palabas niya ng POSER na iyon. Kaya we have to end this now!
-Princess-
THE LIES BEHIND THE TRUTH..!
Ayos na ako ngayon. Medyo okay na rin unlike in the past few days na halos hindi ko magawang kumalma dahil sa kakaiyak at kakaisip. Mas lalo pa akong nakahinga ng malaman kong ang magaling kong boyfriend..este, ex-boyfriend.. e isa pa lang "peke". Therefore siya ay isang "poser", "Manloloko" at "manggagamit". Honestly, hindi naman talaga kami nagkikita e, at sa FS lang naging mag-on kami without any proof that he was a real. Hindi naman kasi halata at hindi naman pumasok sa utak ko na POSER siya. Biruin ba namang nagmahal ako ng taong sa pictures ko lang nasisilayan... And take note, It was really true love. (But I felt true love duon sa EHLAE at hindi duon sa nagpapanggap na EHLAE). Kahit na nga ba ganun yung naging way namin. Totoo ko siyang minahal... Si EHLAE!
But I was disappointing nung umamin sa akin yung peke na hindi siya ang totoong Lean ALejandro Bautista. At ginagamit lang nito ang yung mga pictures nung totoong EHLAE para makapanloko ng maraming babae. Hindi ko na inabala yung sarili ko na magalit sa taong yun. Kahit na niloko niya ako at pinaniwalang siya ang totoo EHLAE. Marami akong naging tanong sa kanya at sobrang daming beses niyang humingi ng apologized. But as a person, I was accepting his apology. Kasi kusa naman siyang umamin, maaaring nakonsensiya. O talagang nakonsensiya siya dahil sa attitudes na pinakita at pinapakita ko sa kanya. Wala siyang maisusumbat at masasabing masama. Dahil kahit ganun lang yung paraan namin kaya nabuo yung maling relasyon na iyon. Puro magaganda naman yung mga pinapakita ko sa kanya. That's why he will not take to continue his wrong plans. And that's why he fell in love with me. Mahal na mahal niya daw ako...! Pero yung pagmamahal ko na para sa kanya dahil inakala ko na totoo siya e nawala nung umamin siya sa akin na peke EHLAE siya. Iyon e dahil si EHLAE talaga ang mahal ko.
At maraming nangyari sa pagmamahal na iyan at sa isang panloloko. But even though he was a reason why I am suffering now. At kung bakit ako napunta sa maling direksyon. I felt his guiltness, pero wala na akong magagawa. Hindi ko na mababago yung tingin sa akin at yung desisyon ng tita ko. At hindi ko siya sinisisi. I know I had mistakes. Kaya nangyayari sa akin ito. At ako ay nabiktima lang din. Nabiktima ako ng isang lalaking gumagaya sa lalaking minamahal ko.
And about the real EHLAE. I hadn't hoping that he would love me like the way i did before... Before I knew what is true. Mahirap na kasi umasa at hindi na kami actually magkakilala nung real EHLAE. I plan to forget him and I'll forget all the things about his POSER. Kakalimutan ko na sila! Because now I know what is my priority and the best for me. Focus muna ako sa stud ko kahit na nga ba marami akong sinayang na pagkakataon at oportunidad dahil naging TANGA ako. But this time, I will grow up!
-Princess-
But I was disappointing nung umamin sa akin yung peke na hindi siya ang totoong Lean ALejandro Bautista. At ginagamit lang nito ang yung mga pictures nung totoong EHLAE para makapanloko ng maraming babae. Hindi ko na inabala yung sarili ko na magalit sa taong yun. Kahit na niloko niya ako at pinaniwalang siya ang totoo EHLAE. Marami akong naging tanong sa kanya at sobrang daming beses niyang humingi ng apologized. But as a person, I was accepting his apology. Kasi kusa naman siyang umamin, maaaring nakonsensiya. O talagang nakonsensiya siya dahil sa attitudes na pinakita at pinapakita ko sa kanya. Wala siyang maisusumbat at masasabing masama. Dahil kahit ganun lang yung paraan namin kaya nabuo yung maling relasyon na iyon. Puro magaganda naman yung mga pinapakita ko sa kanya. That's why he will not take to continue his wrong plans. And that's why he fell in love with me. Mahal na mahal niya daw ako...! Pero yung pagmamahal ko na para sa kanya dahil inakala ko na totoo siya e nawala nung umamin siya sa akin na peke EHLAE siya. Iyon e dahil si EHLAE talaga ang mahal ko.
At maraming nangyari sa pagmamahal na iyan at sa isang panloloko. But even though he was a reason why I am suffering now. At kung bakit ako napunta sa maling direksyon. I felt his guiltness, pero wala na akong magagawa. Hindi ko na mababago yung tingin sa akin at yung desisyon ng tita ko. At hindi ko siya sinisisi. I know I had mistakes. Kaya nangyayari sa akin ito. At ako ay nabiktima lang din. Nabiktima ako ng isang lalaking gumagaya sa lalaking minamahal ko.
And about the real EHLAE. I hadn't hoping that he would love me like the way i did before... Before I knew what is true. Mahirap na kasi umasa at hindi na kami actually magkakilala nung real EHLAE. I plan to forget him and I'll forget all the things about his POSER. Kakalimutan ko na sila! Because now I know what is my priority and the best for me. Focus muna ako sa stud ko kahit na nga ba marami akong sinayang na pagkakataon at oportunidad dahil naging TANGA ako. But this time, I will grow up!
-Princess-
Subscribe to:
Posts (Atom)
