***
Sa masalimuot na nakaraan,
Ang pusong ko’y naging luhaan,
Na kung tratuhin ay tila isang laruan,
Na ngayo’y bumalik para sa larong hilaan,
Balak man ang ganti para sa pusong sinugatan,
Ngunit ang nanaig pa rin ay ang kalimutan,
Dahil sa isang pusong nagngahas man,
Na muling buksan ang puso ko sa kaligayahan,
Natutong lumimot ang puso sa kinamuhian,
Dahil ang nais na ay ang kalayaan,
Kalayaan na umibig sa tamang paraan,
Upang ang puso’y hindi na muling taguan,
Sa pagdating ng bagong pag-iibigan,
Ang kaligayahan ay naramdaman,
Sa piling ng isang estranghero man,
Ngunit labis ang hatol ng pagmamahalan,
-Princess-
Jan. 11, 2008
No comments:
Post a Comment